วันอังคารที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

Yeh Shen a Chinese Cinderella


เรื่องเย่เซี่ยน หรือปลาบู่ทองจีน
Image result for Yeh Chien a Chinese Cinderella
Yeh Shen a Chinese Cinderella long ago in southern China so the old scrolls say there lived a girl named Yeh Shen even as a child she was clever and kind as she grew up she knew great sorrow for her mother died and then her father.
เย่เซี่ยนคือเรื่องซินเดอเรลล่าหรือปลาบู่ทองจีน เมื่อนานมาแล้วในตอนใต้ของประเทศจีนจีนมีม้วนหนังสือนิทานเก่าบอกเล่าว่ามีหญิงสาวผู้หนึ่งชื่อเย่เซี่ยน (Yeh Shen) ในสมัยที่เป็นเด็กเธอฉลาดและใจดี เมื่อเธอโตขึ้นเธอต้องผจญกับความเศร้าที่ยิ่งใหญ่สำหรับการตายจากไปของแม่ แล้วก็ตามมาด้วยพ่อของเธอ

Yeh Shen was left in the care of her stepmother but the stepmother had a daughter of her own and had no love for yo Chien she gave her hardly a scrap to eat and dress her in nothing but tatters and rags she for Yeh Shen to collect firewood from the most dangerous forests and draw water from the deepest pools
เย่เซี่ยน ถูกทิ้งไว้ในความดูแลของแม่เลี้ยงของเธอ แต่แม่เลี้ยงมีลูกสาวของตัวเองและไม่มีความรักให้เย่เซี่ยน เธอให้กินแต่เศษอาหารของเธอ และเครื่องแต่งตัวก็ไม่ให้อะไรเลยยกเว้นผ้าขี้ริ้วและเศษผ้าสำหรับเย่เซี่ยน ผู้ซึ่งต้องเก็บฟืนจากป่าที่อันตรายที่สุดและตักน้ำจากแอ่งน้ำที่ลึกที่สุด

Yeh Shen had only one friend a tiny fish with red fins and golden eyes at least he was tiny when Yeh Shen first found him but she nourished her fish with food and with love and soon he grew to an enormous size whenever she visited his pond the fish always raised
his head out of the water and rested it on the bank beside her no one knew her secret
เย่เซี่ยนมีเพียงปลาตัวเล็กตัวหนึ่งเป็นเพื่อน มันมีครีบสีแดงและดวงตาสีทอง อย่างน้อยมันก็ตัวเล็กตอนที่เย่เซี่ยนพบมันครั้งแรก แต่เธอเลี้ยงปลาด้วยอาหารและความรักและในไม่ช้ามันก็มีขนาดใหญ่มาก ซึ่งปลาตัวนี้มักชูหัวของมันลอยออกมาเหนือน้ำแล้ววางลงฝั่งข้าง ๆ เธอเสมอ โดยไม่มีใครรู้ความลับของเธอ

until one day the stepmother asked her daughter where does Yeh Shen go with her grains of rice why don't you follow her suggested the daughter and find out so behind a clump of reeds the stepmother waited and watched when she saw Yeh Shen leave she thrust her hand into the pool and thrashed it about finish oh fish she crooned
จนกระทั่งวันหนึ่งแม่เลี้ยงถามลูกสาวของเธอว่า “เย่เซี่ยนเอาเมล็ดข้าวไปไหน? ทำไมแม่ไม่ตามมันไป” ลูกสาวแนะนำและตามไปด้วย ดังนั้นเบื้องหลังกอต้นกก แม่เลี้ยงรอดูอยู่เมื่อเธอเห็น “เย่เซี่ยน” ไปแล้ว เธอยื่นมือของเธอลงไปในสระแล้วพยายามจับปลาให้สำเร็จ โอ ปลา! เธอครวญเรียกมัน

but the fish stayed safely underwater wretched creature the stepmother cursed I'll get you haven't you worked hard the stepmother said - Yeh Shen later that day you deserve a new dress and she made Yeh Shen change out of her tattered old clothing now go and get water from the spring no need to hurry back
แต่ปลานั้นยังคงอยู่กับสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ใต้น้ำอย่างปลอดภัย แม่เลี้ยงสบถ "ฉันจะจับมัน การจะได้มันมาไม่ใช่เรื่องยาก" แม่เลี้ยงพูดว่า - "เย่เซี่ยน นับแต่วันนี้ไป แก ! สมควรได้รับชุดใหม่" และเธอเปลี่ยนเย่เซี่ยนจากเสื้อผ้าเก่าที่ขาดรุ่งริ่ง และสั่งให้ไปตักน้ำจากธารน้ำในป่าโดยไม่จำเป็นต้องรีบกลับ

as soon as Yeh Shen was gone the stepmother pulled on the ragged dress and hurried to the pond hidden up her sleeve she carried a knife fish solutions dress and in a moment he raised his head out of the water in the next the stepmother plunged in her dagger the huge body flapped out of the pond and flopped onto the bank dead delicious gloated the stepmother as she cooked and served the flesh that night it tastes twice as good as an ordinary fish and between them the stepmother and her daughter ate up every last bit of Yeh Shen ends friend
ทันทีที่เย่เซี่ยนจากไป (ตักน้ำ) แม่เลี้ยงใส่ชุดที่ขาดนั้น เธอถือมีดหั่นปลาซ่อนอยู่ในแขนเสื้อ และรีบไปที่สระน้ำ ในขณะที่ปลาชูหัวของมันออกจากน้ำ แม่เลี้ยงก็ใช้มีดอันใหญ่ของเธอฟันโดนตัวของปลาทำให้ร่างของมันกระเด็นและตกลงตายบนฝั่งน้ำ อร่อยแน่! (แม่เลี้ยง) พูดด้วยความสาแก่ใจ คืนนั้นแม้เลี้ยงได้ทำอาหารและเสิร์ฟเนื้อปลา มันมีรสชาติดีพอ ๆ กับปลาธรรมดาทั่วไป และทั้งสองแม่เลี้ยงกับลูกสาวของเธอก็กินเนื้อทุก ๆ ชิ้นของเพื่อนเย่เซี่ยนผู้สิ้นชีพ

the next day when Yeh Shen called for her fish there was no answer when she called again her voice came out strange and high her stomach felt tight her mouth was dry on hands and knees Yeh Shen parted the duckweed but saw nothing but pebbles glinting in the Sun and she knew that her only friend was gone weeping and wailing poor Yeh Chien crumpled to the ground and buried her head in her hands so she did not notice
ในวันถัดไปเมื่อ เย่เซี่ยน ร้องเรียกปลาของเธอ ก็ไม่มีคำตอบ เมื่อเธอเรียกอีกครั้งเสียงของเธอออกมาแหบแปลกและสูง หน้าท้องของเธอรู้สึกแน่น ปากที่แห้งของเธออยู่บนมือทั้งสอง และเย่เซี่ยน ทรุดเข่าลงที่พื้น แต่ไม่เห็นอะไรเลยนอกจากก้อนกรวดแวววาวเพราะแสงอาทิตย์ และเธอรู้ว่าเพื่อนคนเดียวของเธอได้จากไปแล้ว เธอร้องไห้และฟูมฟายอย่างคนอนาถา  เย่เซี่ยน ผู้น่าสงสารเกลือกกลิ้งกับพื้นและเอาศีรษะของเธอแนบไว้ในมือของเธอเอง ดังนั้นเธอจึงไม่สังเกตเห็น

the old man floating down from the sky a breath of wind touched her brow and with red and eyes. Yeh Shen looked up the old man looked down his hair was loose and his clothes were coarse but his eyes were full of compassion don't cry he said gently your stepmother killed your fish and hid the bones in the dung heap go fetch the fish bones they contain powerful magic whatever you wish for they will grant it
ชายชราผู้หนึ่งลอยลงมาจากท้องฟ้า เมื่อรู้สึกถึงลมที่พัดผ่านหน้าผากเธอ เย่เซี่ยนเงยหน้าขึ้นมองชายชราด้วยดวงตาสีแดง และชายชราก็มองลงมา เขาสวมเสื้อผ้าเนื้อหยาบและปล่อยผมของเขายุ่ง แต่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจ “อย่าร้องไห้" เขาพูดเบา ๆ "แม่เลี้ยงของเจ้าฆ่าปลาของเจ้า และซ่อนกระดูกในกองมูลสัตว์ ไปเอากระดูกปลา พวกมันมีเวทมนต์ที่ทรงพลังไม่ว่าเจ้าจะต้องการอะไรก็ตาม"

Yeh Shen followed the wise man's advice and hid the fish bones in her room she would often take them out and hold them they felt smooth and cool and heavy in her hands mostly she remembered her friend but sometimes she made a wish now Yeh Shen had all the food and clothes she needed as well as precious Jade and Moon pale pearls
เย่เซี่ยน ปฏิบัติตามคำแนะนำของท่านเซียน และซ่อนกระดูกปลาไว้ในห้องของเธอ เธอมักจะเอาพวกมันออกมาและจับพวกมัน พวกมันให้รู้สึกว่าเรียบ เย็นและหนักอยู่ในมือของเธอ ส่วนใหญ่เพื่อระลึกถึงเพื่อนของเธอ แต่ในบางครั้งเธอก็อธิษฐานขอ ตอนนี้เย่เซี่ยมีทุกอย่างทั้ง อาหารและเสื้อผ้าที่เธอต้องการเช่นเดียวกับหยกล้ำค่าและไข่มุกราตรีที่มีสีและรัศมีดุจแสงดวงจันทร์  

ให้นักศึกษาแต่ละคนช่วยกันแปลต่อไปให้จบด้วยภาษาที่กลมกลืนกับข้างต้น (งานกลุ่ม กลุ่มละไม่เกินสิบคน)
soon the scent of plum blossom announced the arrival of spring it was time for the Spring Festival where people gathered to honor their ancestors and young women and men hoped to find husbands and wives oh how I would love to go Yeh Shen ends side you said the stepsister you can't go you'll must stay and guard the fruit trees ordered the stepmother so that was that or it would have been if Yeh Shen had not been so determined

once her stepmother and stepsister were out of sight Yeh Shen knelt before her fishbones and made her wish it was granted in an instant. Yeh Shen was clothed in a robe of silk and her cloak was crafted from Kingfisher feathers each feather was dazzling bright and as Yeh Shen moved this way in that each shimmered through every shade of blue imaginable indigo lapis turquoise and the Sun sparkled blue of the pond where her fish had lived on her feet were shoes of gold

looking as graceful as the willow that sways with the wind Yeh Shen slipped away as she approached the festival Yeh chien felt the ground tremble with the rhythm of dancing she could smell tender meat sizzling and warm spiced wine she could hear music singing laughter and everywhere she looked people were having a wonderful time

Yeh Shen beamed with joy many heads turn towards the beautiful stranger who is that girl wondered the stepmother peering at Yeh Shen she looks a little like Yeh Shen said the stepsister with a puzzled frown Yeh Shen  felt the force of their stares and turned around and found herself face-to-face with her stepmother her heart froze and her smile fell Yeh Shen fled in such a hurry that one of her shoes slipped from her foot but she dared not stopped to pick it up and she ran all the way home with one foot bare when the stepmother returned home she found Yeh Shen asleep with her arms around one of the trees in the garden for some time she stared at her stepdaughter

then she gave us snort of laughter how could I ever have imagined you were the woman at the festival ridiculous so she thought no more about it and what has happened to the golden shoe it lay hidden in the long grass washed by rain and beaded by do in the morning a young man strolled through the mist the glitter of gold caught his eye what's this he gasped picking up the shoe something's special the man took the shoe to the neighboring island Dohan and presented it to the king


this slipper is exquisite marveled the king turning it over in his hands if I can find the woman who fit such a shoe I will have found a wife the king ordered all the women in his household to try on the shoe but it was an inch too small for even the smallest foot I'll search the whole kingdom he vowed but not one foot fitted I must find the woman who fits this shoe the King declared but how at last an idea came to him the king and his servants placed the shoe by the wayside then they hid and watch to see

if anyone would come to claim it when a ragged girl stole away with the shoe the king's men thought her a thief but the king was staring at her feet follow her he said quietly open up the king's men hollered as they hammered at Yeh shen's door. the King searched the innermost rooms and foundation in her hand was the golden shoe please said the King put it on the stepmother and stepsister watched with mouths a gape as Yeh Shen went to her hiding place she returned wearing her cloak of feathers and both her golden shoes she was as beautiful as a heavenly being and the King knew that he had found his love

and so Yeh Shen married the king there were lanterns and banners gongs and drums and the most delicious delicacies the celebrations lasted for seven days Yeh Shen and her King had everything they could possibly wish for one night they buried two fish bones down by the seashore where they were washed away by the tide the spirit of the fish was free to swim in Sun Sparkle seeds forever



วันพุธที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

The Hindu creation myth




 Osiris



ภาษาอังกฤษ
แปลไทย
before there was anything
ก่อนที่จะมีสรรพสิ่งมี
there were the primeval waters these seas were vast
นั้นมีมวลน้ำแห่งปฐมกาลที่เป็นทะเลที่กว้างใหญ่
and deep and dark all that was was non-being
ซึ่งลึกและมืด...ทั้งหมดนั้นไม่มีสิ่งมีชีวิต
over time these waters produced
เมื่อเวลาผ่านไปมวลน้ำเหล่านี้ได้สร้าง
a single golden egg which floated over the waters for nine months
ไข่ทองคำพองเดียวที่ลอยขึ้นมาเหนือน่านน้ำเป็นเวลาเก้าเดือน
after nine months the egg bursts open and there was Prajapati  standing in its shell
และหลังจากเก้าเดือนนั้นไข่ได้แตกจนเปิดออกและมีพระประชาบดียืนอยู่ในเปลือกของมัน
Prajapati was neither male nor female
ประชาบดีไม่ใช่ทั้งชายและหญิง (พรหมสภาพ)
but an all-powerful combination of both
แต่เป็นการผสมผสานที่ทรงพลังของทั้งสองภาวะ
he rested there on the golden shell
พระองค์พักอยู่ที่นั่นบนเปลือกทองคำ
for almost a year without speaking or moving
เป็นเวลาเกือบหนึ่งปีโดยไม่พูดหรือเคลื่อนไหว (ทำสมาธิ)
after one year he broke his silence in the first word he spoke the word became the earth
หลังจากหนึ่งปีพระองค์ก็ทำลายความเงียบด้วยคำแรกที่พระองค์ทรงตรัสคำนั้นกลายเป็นพื้นปถพี
the next word he uttered became the sky
คำต่อไปที่พระองค์ทรงตรัสก็กลายเป็นท้องฟ้า
which he had divided into seasons
ซึ่งพระองค์ได้แบ่งออกเป็นฤดูกาลต่าง ๆ
Prajapati could see forever from the beginning of all life
พระประชาบดีทรงสามารถมองเห็นได้ตลอดไปจากจุดเริ่มต้นของชีวิตทั้งปวง
and even to his own death which would be 1,000 years later
และแม้กระทั่งกับความตายของพระองค์เองซึ่งจะเกิดขึ้นหลังจาก 1,000 ไปแล้ว
yet Prajapati was lonely and he desired a mate in this vast emptiness
ในขณะที่พระประชาบดียังคงทรงอยู่อย่างเดียวดายในความว่างเปล่าอันกว้างใหญ่นี้ พระองค์จึงทรงปรารถนาคู่ครอง
he divided himself into two beings a husband and a wife and
พระองค์แบ่งภาคพระองค์เองออกเป็นสองสิ่งมีชีวิตคือพระสวามี (เทพบิดา) และชายา (เทพมารดา)
together they created the first gods the elements and mankind
พวกเขาช่วยกันสร้างเทพเจ้าองค์แรกขึ้น พร้อมธาตุทั้งหลายและมวลมนุษย์
by these acts of creation time was catered
ผลจากการกระทำของการสร้างเหล่านี้กาลเวลาได้ถูกกำหนดขึ้นแล้ว
Prajapati became the embodiment of time itself
ประชาบดีจึงได้กลายเป็นศูนย์กลางของกาลเวลาด้วยพระองค์เอง
the first to be born was agni the god of fire
สิ่งแรกที่ได้เกิดคือพระอัคนี เทพแห่งไฟ
once there was fire there was also light which prajapatis separated into day and night
เมื่อมีไฟเกิดขึ้น ยังมีแสงที่พระประชาบดีใช้แยกออกเป็นกลางวัน (พระอาทิตย์) และกลางคืน (พระจันทร์) เกิดขึ้นด้วย
other gods were born including the evil Ashuras and the beautiful dawn
เทพทั้งหลายได้อุบัติขึ้นรวมทั้งอสูรที่ชั่วร้ายทั้งหลาย และอุษาเทวีที่งดงาม
Prajapati was sure to separate good from evil and hid his evil  offspring deep into the earth
พระประชาบดีแน่ใจว่าจะแยกความดีออกจากความชั่วร้ายและซ่อนความชั่วร้ายของพระองค์ไว้ใต้พื้นพิภพ
however Prajapati desired his lovely daughter dawn
อย่างไรก็ตามพระประชาบดีทรงปรารถนาในอุษาเทวีพระธิดาที่น่าพิศวาสของพระองค์
and as she was on earth in the form of a doe he came to her disguised as a stag
ขณะที่นางอยู่ในโลกในรูปกายของกวางตัวเมีย พระประชาบดีมาหานางด้วยการแปลงเป็นกวางตัวผู้




ให้นักศึกษาแปลเรื่องตามไปโดยรักษาสำนวนเดิมของผู้แปลต้นเรื่อง
ภาษาอังกฤษ
แปลไทย
she tried to flee but Prajapati was too fast and powerful

she later gave birth to all the cattle of the world

the other gods watched filled with horror

prajapati's act was disgraceful breaking the most profound taboo they could imagine

in anger they created the monstrous Rudra who hunted Prajapati down all over the earth

when he found him he shot him with an arrow and flung him into the dark sky

thus Prajapati became the deers head capricorn constellation in the night sky

Dawn returned to the sky but never got too close to the night




วันอังคารที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

The Birth of Lord Ganesha (สำหรับฝึกแปลในชั้นเรียน)


Lord Shiva is one of the greatest gods in the Hindu trinity. He used to mediate for long hours.  One, Shiva was away from Kailas. Hmmm. I need my own gana to guard my palace. Gana means attendants. I shall create one for myself. The next day when Parvati went for her bath. She gathered saffron paste from her own body and sculpted an image of a handsome young boy and brought it to life. Oh! I am so happy. The boy bowed to her. Mother what do you want me to do? My son, take this staff and stand in the entrance. I am going to take bath. Let no one enter without my permission. I will carry out your orders mother.

พระศิวะคือมหาเทพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตนหนึ่งในตรีมูรติของศาสนาฮินดู พระองค์ทรงใช้การบำเพ็ญสมาธิหรับชั่วโมงที่ยาวนาน วันหนึ่งพระศิวะไปจากเขาไกรลาส

ปารวตี: ฮึม! ข้าต้องการคณะ (บริวาร) ของตัวข้าเองเพื่อปกป้องพระตำหนักของข้า 
คณะในที่นี้หมายถึงเทพบริวาร)

ปารวตี: ข้าจะสร้างผู้หนึ่งสำหรับข้า

ในวันต่อมาเมื่อปารวตีไปเพื่อการอาบน้ำของนาง นางรวบรวมแป้งพอกผสมหญ้าฝรั่นจากร่างกายของนางแล้วแกะเป็นรูปของเด็กชายที่สง่างามและทำให้มันมีชีวิต โอ้! ฉันมีความสุขมาก เด็กน้อยนอบน้อมต่อนาง
พระกุมาร: ท่านแม่! ท่านต้องการให้ข้าทำอะไร?
ปารวตี: ลูกของข้า! รับคทานี้ไปและยืนที่ทางเข้า ข้ากำลังไปสรงน้ำ จงอย่าให้ใครคนใดเข้ามาปราศจากการอนุญาตของข้า
พระกุมาร: ข้าจะปฏิบัติตามคำสั่งของท่าน ท่านแม่!

One day as usual when the boy was on guard Shiva came there. He was surprised to find the entrance being guarded by a boy. Hmm. I have never seen him before. Who might he be? Shiva walked towards the door. Stop, it is mother Parvati’s order that no one may enter. Ahmmm.. boy, do you know who I am? I am Parvati’s husband and the lord of Kailas. I do not care who you are. My mother has instructed me not to let anyone in so go please go away.

วันหนึ่งตามปกติขณะที่เด็กน้อยทำหน้าที่คุ้มกัน พระศิวะเสด็จมาที่นั้น พระองค์ทรงแปลกพระทัยที่พบว่าทางเข้ามีการคุ้มกันไว้โดยเด็กน้อย
พระศิวะ : ข้าไม่เคยเห็นเขามาก่อน เขาเป็นใครกัน? พระศิวะเดินไปที่หน้าประตู
พระกุมาร : หยุด! มีคำสั่งจากพระแม่ปารวตีว่า “จะไม่มีใครเข้าไป”
พระศิวะ : ฮึม! เด็กน้อย เจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร? ข้าคือสวามีของปารวตี และเป็นเจ้าแห่งเขาไกรลาส
พระกุมาร : ข้าไม่สนว่าท่านเป็นใคร พระแม่ของข้าสั่งข้าไว้ไม่ให้ยอมให้ใครเข้าข้างใน ดังนั้นไป... โปรดไปให้พ้น

Shiva now became furious. He returned to his palace and called the ganas. Ganas, teach a lesson to the boy who is guarding the Parvati’s palace. The Ganas, who went there to fight with the boy, soon learnt that their opponent was more than a match for them. Many of the Ganas were injured and they fled the battle. The boy resumed his duty. Meanwhile, the commotion at Kailas had not escaped the eyes of the other gods. Let’s us go to Shiva. Yes, we need to help him. Shiva was glad to find them and narrated the whole story. Do not worry I will talk to him after all he is a young boy. Brahma went on his peace-making mission but he was not even given a chance to speak. Ganesha threw his club. Brahma who realized the power of Ganesh vanished in the air. Oh Lord Shiva I….I cannot.

ตอนนี้พระศิวะโกรธจัด พระองค์กลับไปยังปราสาทของพระองค์ และเรียกหาพวกคณะเทพทั้งหลาย
พระศิวะ: คณะเทพทั้งหลาย! จงสอนบทเรียนให้เด็กน้อยผู้กำลังปกป้องรักษาพระตำหนักของปารวตี
พวกคณะเทพทั้งหลายผู้ไปต่อสู้กับพระกุมารก็ได้เรียนรู้ในทันทีแล้วว่าปรปักษ์ของพวกเขาเกิน (กำลัง) กว่าการต่อสู่ของพวกเขา มากมายของพวกคณะเทพได้รับบาดเจ็บและหนีจากการสนามรบ แล้วพระกุมารจึงกลับมาทำหน้าที่ของตน ความวุ่นวายที่เขาไกรลาส ไม่อาจรอดพ้นสายตาของทวยเทพทั้งหลาย
เทพเจ้าตนหนึ่ง: ขอให้พวกเราไปหาพระศิวะ
เทพเจ้าอีกตน: ใช่พวกเราต้องไปช่วยท่าน
พระศิวะยินดีที่ได้พบกับพวกเขาและได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น
พระพรหม : อย่ากังวล ข้าจะคุยเรื่องทั้งหมดกับเขาต่อไปนี้เอง เขาเป็นเพียงเด็กน้อย
พระพรหมไปเป็นทูตเพื่อสร้างความสงบสุข แต่พระองค์ยังไม่ได้โอกาสที่จะพูด  คเณศก็ปาคทาใส่พระองค์ พระพรหมได้ตระหนักถึงพลังของพระกุมารจึงอันตรธานหายไปในอากาศ
พระพรหม : โอ้ ! พระศิวะ ข้า...ข้าไม่สามารถ

This matter has gone too far. The boy has left us with no choice but to fight. Immediately lord Shiva called Nandi. Nandi take my ganas and teach a lesson to that boy. Immediately Brahma, Vishnu, Nandi and Ganas launched full fledged battle against the boy. When Parvati learned what was happening, she became furious. My husband had brought in so many great and powerful warriors to fight one small boy. I will not allow anything happen to my son. Parvati created two supernatural beings, Kali and Durga. Goddess Kali and Durga, I order you to destroy everyone. I order you to help my son who is been surrounded by the Gods and Ganas. The two beings rushed to the boy’s assistance. Kali swallowed up the enemy’s weapons and fired it back at them. Durga took the form of lighting and struck the enemy. The God and Ganas were thoroughly routed. They immediately returned to Kailash and apprised him of what had happened.

พระศิวะ : เหตุการณ์นี้เลยเถิดไปไกลมากแล้ว เด็กน้อยไม่เหลือตัวเลือกอื่นใดไว้ให้ นอกจากการต่อสู้
ทันทีทันใดนั้น พระศิวะจึงเรียกนนทิ
พระศิวะ : นนทิเอาพวกคณะเทพทั้งหลายของข้าไป และสอนบทเรียนให้กับเจ้าเด็กน้อยนั้น
ทันใดนั้นพระพรหม พระนารายณ์ นนทิ และคณะเทพทั้งหลายก็เริ่มสงครามอย่างเต็มรูปแบบเพื่อต่อต้านพระกุมาร เมื่อพระนางปารวตีได้เรียนรู้ว่าอะไรเกิดขึ้น พระนางก็โกรธจัด
ปารวตี : พระสวามีของข้าพานักรับทั้งหลายที่ยิ่งใหญ่และทรงอำนาจมากมายเพื่อสู้กับเด็กน้อยเพียงคนเดียว ข้าจะไม่ยอมให้สิ่งใด ๆ เกิดขึ้นกับลูกชายของข้า
พระแม่ปารวตีสร้างเทวภูติเทวีที่เหนือธรรมชาติทั้งสององค์คือ เจ้าแม่กาลี และทุรคาเทวีขึ้น
ปารวตี : เจ้าแม่กาลี และทุรคาเทวี ข้าของสั่งพวกเจ้าไปทำลายทุก ๆ ตน ข้าขอสั่งพวกเจ้าจงไปช่วยเหลือลูกของข้าผู้ซึ่งอยู่ในวงล้อมของเทพเจ้าและคณะเทพทั้งหลาย เทวภูติเทวีทั้งสองรีบเร่งไปเพื่อการช่วยเหลือพระกุมาร  เจ้าแม่กาลีกลืนอาวุธทั้งหลายของศัตรูเผาและส่งมันกลับคืนไปยังพวกศัตรู ส่วนทุรคาเทวี ใช้รูปแบบของสายฟ้าโจมตีศัตรู  ทวยเทพและคณะเทพพ่ายแพ้อย่างถ้วนหน้า ในทันทีพวกเข้ากลับไปที่ไกรลาสและอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น
 I cannot stand this anymore. I shall put an end to this menace right away. Everyone followed Shiva to the battlefield. The boy again started to attack. Shiva was astonished at the valour and the power of the boy. This boy is more than a match for the best of warriors. I can win him only by a cunning way. As Vishnu engaged the boy in ferocious battle. Shiva came up from behind and severed the boy’s head with his trident. The boy lay dead. There was dead silence for a moment. The next moment everyone cheered except for Shiva.
พระศิวะ : ข้าไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ต่อไป ข้าต้องทำให้ภัยคุกคามนี้ยุติลงในทันที
ทุก ๆ คน ได้ติดตามพระศิวะไปที่สนามรบ พระกุมารก็เริ่มปะทะอีกครั้ง พระศิวะประหลาดใจในความกล้าหาญและพลังของพระกุมาร
พระศิวะ : เด็กน้อยนี้เกิน (กำลัง) ไปกว่าการต่อสู้สำหรับนักรบที่ดีที่สุด ข้าสามารถชนะเขาได้ด้วยวิธีที่ใช้กลโกงเท่านั้น
ในขณะที่พระนารายณ์กำลังเข้าต่อสู้กับพระกุมารในสนามรถอย่างดุเดือด พระศิวะมาจากทางด้านหลังและตัดหัวพระกุมารด้วยตรีศูลของพระองค์ พระกุมารล้มลงตาย ในช่วงที่ตายมีความเงียบชั่วขณะหนึ่ง ต่อมาในขณะที่ทุกคนยินดีเว้นแต่พระศิวะ....(เกิดอะไรขึ้นต่อไป ให้ผู้เรียนทุกคนช่วยกันแปล ในชั้นเรียน)
What have I done? How can I face Parvati now? Her son was mine too, and I have killed him. It was a mean and shameful thing to do. Soon Parvati heard the news and her grief had no bounds. The Gods and Ganas who killed my son by unfair means shall pay for this outrage with their lives. Out of anger Parvati called kali and Durga and ordered them to destroy everyone. They both immediately carried out the order. Kali and Durga devoured everyone whom they saw. The gods trembled. Finally, gods led by Brahma and Vishnu ran to Parvati. Mother Parvati please forgive us and summon your goddesses. We will do whatever you say. Have mercy on us. Please!
I have lost my son. If you restore him to life and give him an honorable status among the Gods I shall recall my powers- not otherwise! Gods returned to Shiva. Oh lord please revive the boy and save us. Shiva who was already feeling guilty immediately accepted to revive the boy. Ganas go and bring me the head of the first living being you find sleeping with his head turned towards the north.
Ganas went in different directions. Soon they came across an elephant sleeping facing northward. They cut of its head and brought to Shiva. Shiva placed the elephant’s head on the boy’s trunk and recited a mantra. The next moment the boy sat up as if getting up from sleep. Gods took him to Parvati. My son! I am glad so to see you alive. Parvati forgive me my arrogance. This brave boy you have created shall be a son of mine too. And I will make you the leader for all my ganas and will be addressed as Ganesha. From now on you shall be worshipped first, before all the other gods.  You shall be also called as Vighneswara-Remover of obstacles. Bless you my son. Thankyou Lord.

ศัพท์สำคัญ
Valour= ความกล้าหาญ Menace= การคุกคาม,ข่มขู่ arrogance= หยิ่ง,อหังการ,ความทะนง,จองหอง,อวดดี thoroughly routed= พ่ายแพ้อย่างถ้วนหน้า rushed to= รีบไปที่ ferocious battle= การต่อสู้ที่ดุร้าย surrounded by= ล้อมรอบด้วย cheered except for= เชียร์ยกเว้น engaged= มีส่วนร่วม astonished= ประหลาดใจ a cunning way= วิธีที่ฉลาดแกมโกง furious= โกรธ mission=ภารกิจ, คณะทูต, การเผยแพร่ศาสนา attendants= ผู้เข้าร่วมประชุม, บริวาร, คนรับใช้ a chance= โอกาส narrated= เล่า launched= เปิดตัว, เริ่ม, ยิง, ประกาศ full fledged battle= การต่อสู้ที่เต็มรูปแบบ instructed=คำสั่ง resumed= กลับมา, กลับคืนมา meanwhile= ในขณะเดียวกัน commotion= ความวุ่นวาย escaped= หนี, ลอด , หลบหลีก, หลบเลี่ยง realized= ตระหนัก vanished=หายไป, อันตรธาน, สูญสิ้น opponent=ปรปักษ์, คู่แข่ง, คู่อาฆาต injured= ได้รับบาดเจ็บ Assistance=ความช่วยเหลือ summon=เรียก, เรียกตัว, เรียกประชุม