เรื่องเย่เซี่ยน หรือปลาบู่ทองจีน
Yeh Shen a Chinese
Cinderella long ago in southern China so the old scrolls say there lived a girl
named Yeh Shen even as a child she was clever and kind as she grew up she knew
great sorrow for her mother died and then her father.
เย่เซี่ยนคือเรื่องซินเดอเรลล่าหรือปลาบู่ทองจีน เมื่อนานมาแล้วในตอนใต้ของประเทศจีนจีนมีม้วนหนังสือนิทานเก่าบอกเล่าว่ามีหญิงสาวผู้หนึ่งชื่อเย่เซี่ยน
(Yeh Shen) ในสมัยที่เป็นเด็กเธอฉลาดและใจดี เมื่อเธอโตขึ้นเธอต้องผจญกับความเศร้าที่ยิ่งใหญ่สำหรับการตายจากไปของแม่
แล้วก็ตามมาด้วยพ่อของเธอ
Yeh Shen was left in
the care of her stepmother but the stepmother had a daughter of her own and had
no love for yo Chien she gave her hardly a scrap to eat and dress her in
nothing but tatters and rags she for Yeh Shen to collect firewood from the
most dangerous forests and draw water from the deepest pools
เย่เซี่ยน ถูกทิ้งไว้ในความดูแลของแม่เลี้ยงของเธอ
แต่แม่เลี้ยงมีลูกสาวของตัวเองและไม่มีความรักให้เย่เซี่ยน เธอให้กินแต่เศษอาหารของเธอ และเครื่องแต่งตัวก็ไม่ให้อะไรเลยยกเว้นผ้าขี้ริ้วและเศษผ้าสำหรับเย่เซี่ยน
ผู้ซึ่งต้องเก็บฟืนจากป่าที่อันตรายที่สุดและตักน้ำจากแอ่งน้ำที่ลึกที่สุด
Yeh Shen had only one
friend a tiny fish with red fins and golden eyes at least he was tiny when Yeh Shen first found him but she nourished her fish with food and with love and
soon he grew to an enormous size whenever she visited his pond the fish always
raised
his head out of the
water and rested it on the bank beside her no one knew her secret
เย่เซี่ยนมีเพียงปลาตัวเล็กตัวหนึ่งเป็นเพื่อน มันมีครีบสีแดงและดวงตาสีทอง
อย่างน้อยมันก็ตัวเล็กตอนที่เย่เซี่ยนพบมันครั้งแรก
แต่เธอเลี้ยงปลาด้วยอาหารและความรักและในไม่ช้ามันก็มีขนาดใหญ่มาก ซึ่งปลาตัวนี้มักชูหัวของมันลอยออกมาเหนือน้ำแล้ววางลงฝั่งข้าง
ๆ เธอเสมอ โดยไม่มีใครรู้ความลับของเธอ
until one day the
stepmother asked her daughter where does Yeh Shen go with her grains of rice
why don't you follow her suggested the daughter and find out so behind a clump
of reeds the stepmother waited and watched when she saw Yeh Shen leave she thrust
her hand into the pool and thrashed it about finish oh fish she crooned
จนกระทั่งวันหนึ่งแม่เลี้ยงถามลูกสาวของเธอว่า “เย่เซี่ยนเอาเมล็ดข้าวไปไหน?
ทำไมแม่ไม่ตามมันไป” ลูกสาวแนะนำและตามไปด้วย ดังนั้นเบื้องหลังกอต้นกก แม่เลี้ยงรอดูอยู่เมื่อเธอเห็น
“เย่เซี่ยน” ไปแล้ว เธอยื่นมือของเธอลงไปในสระแล้วพยายามจับปลาให้สำเร็จ
but the fish stayed
safely underwater wretched creature the stepmother cursed I'll get you haven't
you worked hard the stepmother said - Yeh Shen later that day you deserve a new
dress and she made Yeh Shen change out of her tattered old clothing now go and
get water from the spring no need to hurry back
แต่ปลานั้นยังคงอยู่กับสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ใต้น้ำอย่างปลอดภัย แม่เลี้ยงสบถ "ฉันจะจับมัน การจะได้มันมาไม่ใช่เรื่องยาก" แม่เลี้ยงพูดว่า - "เย่เซี่ยน นับแต่วันนี้ไป แก ! สมควรได้รับชุดใหม่" และเธอเปลี่ยนเย่เซี่ยนจากเสื้อผ้าเก่าที่ขาดรุ่งริ่ง และสั่งให้ไปตักน้ำจากธารน้ำในป่าโดยไม่จำเป็นต้องรีบกลับ
as soon as Yeh Shen was
gone the stepmother pulled on the ragged dress and hurried to the pond hidden
up her sleeve she carried a knife fish solutions dress and in a moment he raised
his head out of the water in the next the stepmother plunged in her dagger the
huge body flapped out of the pond and flopped onto the bank dead delicious
gloated the stepmother as she cooked and served the flesh that night it tastes
twice as good as an ordinary fish and between them the stepmother and her
daughter ate up every last bit of Yeh Shen ends friend
ทันทีที่เย่เซี่ยนจากไป (ตักน้ำ) แม่เลี้ยงใส่ชุดที่ขาดนั้น เธอถือมีดหั่นปลาซ่อนอยู่ในแขนเสื้อ
และรีบไปที่สระน้ำ ในขณะที่ปลาชูหัวของมันออกจากน้ำ แม่เลี้ยงก็ใช้มีดอันใหญ่ของเธอฟันโดนตัวของปลาทำให้ร่างของมันกระเด็นและตกลงตายบนฝั่งน้ำ อร่อยแน่! (แม่เลี้ยง) พูดด้วยความสาแก่ใจ คืนนั้นแม้เลี้ยงได้ทำอาหารและเสิร์ฟเนื้อปลา มันมีรสชาติดีพอ ๆ
กับปลาธรรมดาทั่วไป และทั้งสองแม่เลี้ยงกับลูกสาวของเธอก็กินเนื้อทุก ๆ ชิ้นของเพื่อนเย่เซี่ยนผู้สิ้นชีพ
the next day when Yeh Shen called for her fish there was no answer when she called again her voice
came out strange and high her stomach felt tight her mouth was dry on hands and
knees Yeh Shen parted the duckweed but saw nothing but pebbles glinting in the
Sun and she knew that her only friend was gone weeping and wailing poor Yeh
Chien crumpled to the ground and buried her head in her hands so she did not
notice
ในวันถัดไปเมื่อ เย่เซี่ยน ร้องเรียกปลาของเธอ ก็ไม่มีคำตอบ เมื่อเธอเรียกอีกครั้งเสียงของเธอออกมาแหบแปลกและสูง
หน้าท้องของเธอรู้สึกแน่น ปากที่แห้งของเธออยู่บนมือทั้งสอง และเย่เซี่ยน ทรุดเข่าลงที่พื้น
แต่ไม่เห็นอะไรเลยนอกจากก้อนกรวดแวววาวเพราะแสงอาทิตย์ และเธอรู้ว่าเพื่อนคนเดียวของเธอได้จากไปแล้ว
เธอร้องไห้และฟูมฟายอย่างคนอนาถา เย่เซี่ยน
ผู้น่าสงสารเกลือกกลิ้งกับพื้นและเอาศีรษะของเธอแนบไว้ในมือของเธอเอง ดังนั้นเธอจึงไม่สังเกตเห็น
the old man floating
down from the sky a breath of wind touched her brow and with red and eyes. Yeh Shen looked up the old man looked down his hair was loose and his clothes were
coarse but his eyes were full of compassion don't cry he said gently your
stepmother killed your fish and hid the bones in the dung heap go fetch the fish
bones they contain powerful magic whatever you wish for they will grant it
ชายชราผู้หนึ่งลอยลงมาจากท้องฟ้า เมื่อรู้สึกถึงลมที่พัดผ่านหน้าผากเธอ เย่เซี่ยนเงยหน้าขึ้นมองชายชราด้วยดวงตาสีแดง และชายชราก็มองลงมา เขาสวมเสื้อผ้าเนื้อหยาบและปล่อยผมของเขายุ่ง แต่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจ “อย่าร้องไห้" เขาพูดเบา ๆ "แม่เลี้ยงของเจ้าฆ่าปลาของเจ้า
และซ่อนกระดูกในกองมูลสัตว์ ไปเอากระดูกปลา พวกมันมีเวทมนต์ที่ทรงพลังไม่ว่าเจ้าจะต้องการอะไรก็ตาม"
Yeh Shen followed the
wise man's advice and hid the fish bones in her room she would often take them
out and hold them they felt smooth and cool and heavy in her hands mostly she
remembered her friend but sometimes she made a wish now Yeh Shen had all the food
and clothes she needed as well as precious Jade and Moon pale pearls
เย่เซี่ยน ปฏิบัติตามคำแนะนำของท่านเซียน และซ่อนกระดูกปลาไว้ในห้องของเธอ
เธอมักจะเอาพวกมันออกมาและจับพวกมัน พวกมันให้รู้สึกว่าเรียบ เย็นและหนักอยู่ในมือของเธอ
ส่วนใหญ่เพื่อระลึกถึงเพื่อนของเธอ แต่ในบางครั้งเธอก็อธิษฐานขอ
ตอนนี้เย่เซี่ยมีทุกอย่างทั้ง อาหารและเสื้อผ้าที่เธอต้องการเช่นเดียวกับหยกล้ำค่าและไข่มุกราตรีที่มีสีและรัศมีดุจแสงดวงจันทร์
ให้นักศึกษาแต่ละคนช่วยกันแปลต่อไปให้จบด้วยภาษาที่กลมกลืนกับข้างต้น (งานกลุ่ม กลุ่มละไม่เกินสิบคน)
soon the scent of plum
blossom announced the arrival of spring it was time for the Spring Festival
where people gathered to honor their ancestors and young women and men hoped to
find husbands and wives oh how I would love to go Yeh Shen ends side you said the
stepsister you can't go you'll must stay and guard the fruit trees ordered the
stepmother so that was that or it would have been if Yeh Shen had not been so
determined
once her stepmother and
stepsister were out of sight Yeh Shen knelt before her fishbones and made her
wish it was granted in an instant. Yeh Shen was clothed in a robe of silk and
her cloak was crafted from Kingfisher feathers each feather was dazzling bright
and as Yeh Shen moved this way in that each shimmered through every shade of
blue imaginable indigo lapis turquoise and the Sun sparkled blue of the pond
where her fish had lived on her feet were shoes of gold
looking as graceful as
the willow that sways with the wind Yeh Shen slipped away as she approached
the festival Yeh chien felt the ground tremble with the rhythm of dancing she
could smell tender meat sizzling and warm spiced wine she could hear music
singing laughter and everywhere she looked people were having a wonderful time
Yeh Shen beamed with
joy many heads turn towards the beautiful stranger who is that girl wondered
the stepmother peering at Yeh Shen she looks a little like Yeh Shen said the stepsister
with a puzzled frown Yeh Shen felt the force of their stares and turned
around and found herself face-to-face with her stepmother her heart froze and
her smile fell Yeh Shen fled in such a hurry that one of her shoes slipped from
her foot but she dared not stopped to pick it up and she ran all the way home
with one foot bare when the stepmother returned home she found Yeh Shen asleep
with her arms around one of the trees in the garden for some time she stared at
her stepdaughter
then she gave us snort
of laughter how could I ever have imagined you were the woman at the festival
ridiculous so she thought no more about it and what has happened to the golden
shoe it lay hidden in the long grass washed by rain and beaded by do in the
morning a young man strolled through the mist the glitter of gold caught his
eye what's this he gasped picking up the shoe something's special the man took
the shoe to the neighboring island Dohan and presented it to the king
this slipper is
exquisite marveled the king turning it over in his hands if I can find the
woman who fit such a shoe I will have found a wife the king ordered all the
women in his household to try on the shoe but it was an inch too small for even
the smallest foot I'll search the whole kingdom he vowed but not one foot
fitted I must find the woman who fits this shoe the King declared but how at
last an idea came to him the king and his servants placed the shoe by the wayside
then they hid and watch to see
if anyone would come to
claim it when a ragged girl stole away with the shoe the king's men thought her
a thief but the king was staring at her feet follow her he said quietly open up
the king's men hollered as they hammered at Yeh shen's door. the King searched
the innermost rooms and foundation in her hand was the golden shoe please said
the King put it on the stepmother and stepsister watched with mouths a gape as Yeh Shen went to her hiding place she returned wearing her cloak of feathers and
both her golden shoes she was as beautiful as a heavenly being and the King
knew that he had found his love
and so Yeh Shen married
the king there were lanterns and banners gongs and drums and the most delicious
delicacies the celebrations lasted for seven days Yeh Shen and her King had
everything they could possibly wish for one night they buried two fish bones
down by the seashore where they were washed away by the tide the spirit of the
fish was free to swim in Sun Sparkle seeds forever
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น